OVERIJSE - Afgelopen weekend was het weerom Tropiscala-tijd. Dat festival met de gele affiche en de blauwe opdruk. Met deze keer niet enkel winnaars op het volleybaltornooi maar ook op het EK wat de avond nog extra bijzonder maakte.
De zandterreinen werden voor de gelegenheid meer richting Ijsemolen aangelegd opdat er meer volk voor het muziekpodium kon. En inderdaad eens andere activiteiten her en der op lager toerental gingen, liep het aan het Staionsplein helemaal vol zoals in de gloriedagen van het Belgisch nationaal elftal. Drank en food konden niet tijdig worden aangesleept maar iedereen bleef mooi in de maat van de dag volop genieten. Want ook de weergoden deden hun duit in het zakje door minimaal te miezeren en dan nog maar voor een minuut of 10.
Formule
En op het podium een uitzinnige Wim Soutaer voorafgegaan door de alleraardigste stem van Marigo Bay en afgelost door Gomorris, Kwijt Trek System en Pat B. Aan de formule werd nauwelijks geraakt want die is en blijft sterk; sport voor elk talent, springkastelen, babbel- en eettenten, een fraai podium en een organisatie die bruist, erg sympathiek is, meelevend en tijdig behulpzaam bij elke dorst. Die Tropiscala is ook van hier. Met mensen van hier. Met buren, vrienden, collega's en oude schoolmakkers. Heeft toch iets bijzonders. We blijven het herhalen.
Foto's © Joram & Michel Van Mullem
Comments