TERVUREN/DUISBURG - Jeugdtheater Tussenin Ranonkel waagde zich afgelopen weekend aan een voorstelling compleet op rijm terwijl het speelvlak ter afwisseling daarenboven tot in de zaal werd doorgetrokken. 'Poëzie moet rijmen' van de hand van regisseur Pieter Van Hyck bezorgde ons zodoende een interessant luister- en kijkspel.
Als de zomervakantie nadert, breekt voor de directrice de belangrijkste avond van het schooljaar aan: de jaarlijkse Poetry Night. Voor een uitgelezen publiek dragen de leerlingen hun gedichten voor die evenwel allemaal moeten rijmen want pöezie moet rijmen is het devies. En het treft want zo goed als elke leerling houdt zich aan de afspraak op een na en die heet (toepasselijk?) Bliksem en hij doet gewoon zijn zin: het over van alles hebben al valt er geen rijm te horen. Bliksem is tegendraads en dat maakt de directrice woedend. De jongeman moet samen met enkele andere leerlingen in een gesloten bootcamp blijven en dat zou wel eens de hele zomer kunnen duren. En dat zou wel eens verkeerd kunnen uitdraaien voor....de directie. De opsluiting blijft geldig totdat alle betrokken een gedicht op rijm zouden plegen. Dat lijkt niet gauw te gebeuren. En ook al blijft Bliksem eerst wat afzijdig op het 'strafkamp', toch weten de aanwezigen toenadering tot elkaar te zoeken, leren ze elkaar beter kennen.
Ontknoping
Het verhaal krijgt een intrigerende evolutie en dito slot wanneer de toeschouwers de ware identiteit van Bliksem te weten komen. Dat laatste zorgt dan ook voor een ontknoping waarbij niet in het minst de directrice verrassend in het voetlicht treedt. Het levert allemaal boeiende stof voor een voorstelling boordevol jongerencultuur dank zij flarden streetdance, hilarische rijmelarij en een hoop schuttingstaal die als een felgekleurde graffiti de zaal wordt ingeworpen. Na een poos zit je een en al oor op je stoel bij elke zin uit te kijken naar hoe er telkens gedachten en uitspraken op rijm zullen klinken. Dat levert soms vergezochte rijmpjes op maar gelukkig werd er voldoende creativiteit en originaliteit ten gehore gebracht. Is ook nodig want de makers willen dat het onderhoudend blijft. Door de uitgebreide scène kan er al eens duchtig worden gedanst en druk bewogen. Voor de rest zit bijna de hele cast nogal vastgevroren aan de primitieve slaapbritsen, de typische bedden op zo'n kampen. Elkeen speelt met veel overgave en dat is een waar genot. Van groot tot klein, niemand valt echt uit de toon. Mees Hoogewijs als onderdirecteur Jurgen weet zelfs de show te stelen en bezorgt alzo het geheel een smaakvol sausje. En moet poëzie rijmen?
Empathie en de valkuilen van de vooroordelen
Auteur/regisseur Pieter Van Huyck: 'Het lijkt een oninteressante vraag. Wat wij -de jongeren en ik- wél interessant vinden als vraag: wat is de betekenis van iets, als het alleen bestaat omdat het moet? Krijgen de dingen die we doen, voelen, kiezen, beleven... niet véél méér waarde en betekenis als we er met open geest zelf over nadenken, zelf onze keuzen maken, zelf proberen een balans te vinden tussen kritisch zijn en tolerant? Tussen ons eigen belang en dat van de groep rond ons? Tijdens het creatieproces heeft deze groep duidelijk gekozen waarover dit stuk moest gaan. Poëzie Moet Rijmen gaat over Empathie, en Over de Valkuilen van de Vooroordelen. Onderschat onze jonge generatie niet. Ondanks de smartphones, de sociale media, en een wereld die in brand staat, weten zij heel goed wat er écht telt'. Van Huyck was hiermee aan zijn debuut toe. Het werd alvast een start die kan tellen.
'Poezie moet rijmen' door Jeugdtheater Tussenin Ranonkel, gezien op zondag 17 november 2024 in Pachthof Stroykens, Tervuren
★★★☆☆
Foto's © Michel Van Mullem
Comments